hakkında şirket haberleri Sekiz İplik İşleme Yöntemi

Bu kelimenin (vida) anlamı son birkaç yüz yılda çok değişti, en azından 1725'te, çiftleşmek anlamına geliyor.

İplik ilkesinin uygulanması, Yunan bilim adamı Arşimet'in spiral bir su kaldırma aleti yarattığı MÖ 220 yılına kadar izlenebilir.

4. yüzyılda Akdeniz ülkeleri şarap yapımında kullanılan preslere cıvata ve somun prensibini uygulamaya başladı.Zamanın dış ipleri, bir ipin silindirik bir çubuğun etrafına sarılması ve ardından işaretlenmesiyle yapılırken, iç iplikler genellikle dış ipliklerin etrafına daha yumuşak bir malzemeden dövülerek yapılırdı.

1500 civarında, bir İtalyan olan Leonardo Da Vinci, farklı adımlı dişleri işlemek için dişi kurşun vidayı ve değiştirme dişlisini kullanma fikrine sahip olan dişli cihazın bir taslağını çizdi.O zamandan beri, Avrupa saat üretiminde mekanik olarak iplik kesme yöntemleri geliştirildi.

1760 yılında İngiliz J. ve W. Wyatt kardeşler, özel bir cihazla ağaç vidalarını kesmek için bir patent aldı.1778'de İngiliz J. Ramsden, uzun dişleri yüksek hassasiyetle işleyebilen bir sonsuz dişli çifti tarafından tahrik edilen bir vida kesme cihazı yaptı.1797'de bir İngiliz olan H. Maudsley, geliştirdiği bir torna tezgahını, bir dişi vida ve bir anahtarlama dişlisi kullanarak farklı hatvelerde metal dişleri döndürmek için kullandı ve temel diş açma yöntemini oluşturdu.

1820'lerde Maudsley, iplikleri işlemek için ilk kılavuzları ve kalıpları üretti.

20. yüzyılın başlarında, otomobil endüstrisinin gelişimi, ipliğin standardizasyonunu ve çeşitli hassas ve verimli iplik işleme yöntemlerinin geliştirilmesini daha da destekledi.Çeşitli otomatik açılan pafta kafaları ve otomatik çekme kılavuzları peş peşe icat edildi ve diş frezeleme uygulanmaya başlandı.

1930'ların başında diş taşlama ortaya çıktı.

19. yüzyılın başlarında ovalama teknolojisinin patenti alınmış olmasına rağmen, kalıp imalatının zorluğu nedeniyle gelişme yavaştı.İkinci Dünya Savaşı'na (1942 ~ 1945) kadar, mühimmat üretiminin ihtiyaçları ve iplik taşlama teknolojisinin gelişmesi nedeniyle kalıp imalatındaki hassasiyet hızla gelişti.

Diş, esas olarak bağlantı dişine ve tahrik dişine bölünmüştür.

Bağlantı ipliği için ana işleme yöntemleri şunlardır: kılavuz çekme, manşon teli, haddeleme teli, sürtünme teli vb.

İletim dişinde ana işleme yöntemleri şunlardır: kaba bitirme - taşlama, siklon frezeleme - kaba bitirme - tornalama vb.

Birinci kategori: iplik kesme

Genel olarak, esas olarak tornalama, frezeleme, kılavuz çekme kovanı taşlama, taşlama ve siklon kesme dahil olmak üzere şekillendirme aleti veya taşlama aleti ile iş parçası üzerinde diş işleme yöntemini ifade eder.Dişleri tornalarken, frezelerken ve taşlarken, makinenin aktarma zinciri, torna takımının, freze bıçağının veya taşlama çarkının her dönüşte iş parçasının ekseni boyunca doğru ve eşit şekilde hareket etmesini sağlar.Kılavuz çekme veya yuvalama sırasında, takım (kılavuz açma veya kalıp) iş parçasına göre döner ve ilk oluşturulan diş oluğu, aleti (veya iş parçasını) eksenel yönde hareket etmesi için yönlendirir.

01

İplik Tornalama

Tornada iplik döndürmek, şekillendirme aleti veya iplik tarağı kullanabilir.Basit takım yapısı nedeniyle, tek ve küçük parti dişli iş parçası üretmek için yaygın bir yöntemdir.İpliği tarakla döndürmek için yüksek üretim verimliliğine sahiptir, ancak takım yapısı karmaşıktır, bu da orta ve seri üretimde yalnızca ince dişlere sahip kısa iplik iş parçası için uygundur.Sıradan bir trapez diş tornalama tezgahının hatve doğruluğu yalnızca sınıf 8 ~ 9'a ulaşabilir (JB2886-81, aşağıda aynı).Diş açma, özel bir dişli torna tezgahında işlendiğinde üretkenlik veya doğruluk önemli ölçüde artırılabilir.

02

İplik Frezeleme

Frezeleme, disk veya tarak kesicili bir diş frezeleme makinesinde yapılır.

Disk frezeleme kesicisi, esas olarak vida ve sonsuz vida gibi iş parçası üzerindeki trapez dış dişi frezelemek için kullanılır.Tarak freze bıçağı, iç ve dış ortak diş ve koni dişini frezelemek için kullanılır.Çok kenarlı freze ile frezeleme yaptığı için, çalışma parçasının uzunluğu işlenen dişin uzunluğundan daha fazladır, bu nedenle iş parçasının işlemi tamamlamak için yalnızca 1,25 ~ 1,5 tur döndürmesi gerekir ve verimlilik çok yüksektir. .Diş frezelemenin hatve hassasiyeti 8 ~ 9'a ulaşabilir ve yüzey pürüzlülüğü R5 ~ 0.63 mikrondur.Bu yöntem, dişli iş parçasının genel hassasiyetle seri üretimi veya taşlamadan önce kaba işleme için uygundur.

03

Diş Taşlama

İplik taşlama, esas olarak, taşlama çarkının farklı kesit şekillerine göre tek hatlı taşlama çarkı ve çok hatlı taşlama çarkına bölünebilen diş taşlama makinesinde sertleştirilmiş iş parçasının hassas dişini işlemek için kullanılır.Tek hatlı taşlama çarkı, 5 ~ 6 adım doğruluğuna, R1.25 ~ 0.08 mikron yüzey pürüzlülüğüne ulaşabilir, taşlama çarkı giydirmesi uygundur.Bu yöntem, hassas kurşun vidanın, diş ölçüsünün, sonsuz dişlinin, küçük parti dişli iş parçasının ve kürek taşlama hassas ocağının taşlanması için uygundur.İki tür taşlama yöntemi vardır: boyuna taşlama ve kesme taşlama.Boyuna taşlama yönteminde taşlama taşının genişliği, taşlanacak dişin uzunluğundan daha azdır ve taşlama taşının bir veya birkaç vuruş için uzunlamasına hareket ettirilmesiyle diş nihai boyutuna kadar taşlanabilir.Kesme taşlama yönteminde, taşlama çarkının genişliği taşlama ipliğinin uzunluğundan daha büyüktür ve taşlama çarkının iş parçası yüzeyine radyal olarak kesilmesi ve iş parçasının yaklaşık 1,25 devirde iyice taşlanması mümkündür.Verimlilik daha yüksektir, ancak hassasiyet biraz daha düşüktür ve taşlama taşı bileme işlemi daha karmaşıktır.Keserek taşlama yöntemi, büyük toplu kılavuzların alınması ve bazı sabitleme dişlerinin taşlanması için uygundur.

04

İplik Taşlama

 

dokunarak

 

İç dişi işlemek için iş parçası üzerinde önceden delinmiş alt deliğe belirli bir burulma hatvesi ile kılavuz vidalamaktır.

 

ipek seti

 

Kalıp, çubuk malzeme (veya tüp malzeme) iş parçası üzerindeki dış dişi kesmek için kullanılır.Vurma veya yerleştirmenin hassasiyeti, kılavuz veya kalıbın hassasiyetine bağlıdır.

 

İç ve dış dişleri işlemenin birçok yolu olmasına rağmen, küçük çaplı iç dişler yalnızca kılavuz işlemeye güvenebilir.Kılavuz çekme ve burçlama, torna tezgahları, matkap presleri, kılavuz çekme ve burçlama makinelerinde olduğu gibi manuel olarak da çalıştırılabilir.

 

İkinci kategori: iplik haddeleme

 

Bir diş elde etmek için bir haddeleme kalıbı oluşturarak iş parçasının plastik olarak deforme edildiği bir işlem.İplik haddeleme genellikle bir tel haddeleme makinesinde veya kendiliğinden açılan ve kapanan bir haddeleme kafası ile donatılmış otomatik bir torna tezgahında yapılır.Standart bağlantı elemanlarının ve diğer dişli konektörlerin seri üretimi için uygun dış dişli.Yuvarlanan ipliğin dış çapı genellikle 25 mm'den fazla değildir, uzunluğu 100 mm'den fazla değildir, ipliğin hassasiyeti 2 seviyeye (GB197-63) ulaşabilir, kullanılan boşluğun çapı kabaca eşittir. işlenen ipliğin orta çapı.Genel olarak, iç diş haddeleme ile işlenemez, ancak yumuşak iş parçası için yuvasız ekstrüzyon kılavuzu kullanılabilir (maksimum çap yaklaşık 30 mm'ye kadar olabilir).Çalışma prensibi dokunmaya benzer.İç dişin soğuk ekstrüzyonu, kılavuz çekmeye göre yaklaşık 1 kat daha fazla burulma gerektirir, işleme hassasiyeti ve yüzey kalitesi kılavuz çekmeye göre biraz daha yüksektir.

 

Diş çekmenin avantajları: ① yüzey pürüzlülüğü tornalama, frezeleme ve taşlamadan daha azdır;② Haddelemeden sonra ipliğin yüzeyi, soğuk iş sertleştirmesi nedeniyle mukavemeti ve sertliği iyileştirebilir;③ Yüksek malzeme kullanım oranı;(4) Verimlilik, kesme işlemine kıyasla katlanarak artar ve otomasyonu gerçekleştirmek kolaydır;Yuvarlanan kalıbın ömrü uzundur.Ancak iş parçası malzemesinin sertliği HRC40'tan fazla değildir;Boşluğun boyut doğruluğu yüksektir.Haddeleme kalıbının hassasiyeti ve sertliği de yüksektir, bu da kalıbı daha zor hale getirir;Asimetrik diş yapısına sahip haddeleme dişleri için uygun değildir.

 

Farklı haddeleme kalıbına göre, haddeleme iki kategoriye ayrılabilir: haddeleme teli ve haddeleme teli.

 

06

 

Dişli haddeleme